úr bókinni
13
veturinn setti rósir
í glæra vasa myrkursins
hrollurinn hékk í dyrunum
og beið eftir okkur
myrkir morgnar sveimuðu utan bið brimið
kaldir lófa sem lyktuðu af nýjum fiski og þangi
djúpt inni í sál hafsins lá kjarni þorpsins
löngu gleymt dægurlag
vælandi útburður
nær taki á tungu okkar
fætur sem tróðu slóðann
öll þessu stígvél framleidd
fyrir göngu í lifrarhafi dauðans
stattu þig drengur
láttu á þig reyna
bakvið veggi vökunnar
slógu fingur strengi alsettir sárum
þitt var mitt og mitt var þitt
