Um bókina:
Hér segir Pétur Gunnarsson frá dvöl sinni í Frakklandi en lýsir einnig vitundarvakningu ungs manns sem áður hafði lítinn mun gert á keppnisíþróttum og pólitík.
Bókin skiptist í fjóra kafla sem birtust aftur í breyttri mynd í Veraldarsögu minni – aldarfarsbók (JPV, 2014).
Úr Veraldarsögu (minni):
Á heimleið var sól byrjuð að hníga til viðar, himinninn heimsendarauður. Það voru síðsutu forvöð að stytta sér leið í gegnum garðinn sem lokaði við sólarfall til að fyrirbyggja myrkraverk. Í huganum hringsóluðu hrifin frá fyrirlestrinum: lýðræði, einræði, kommúnismi – viðfangsefni grískrar heimspeki fyrir 2500 árum. Og frjálsar ástir! Það sem viðtekin skoðun kenndi að væri ættað frá blómabörnum Kaliforníu hefði verið skeggrætt af Sókratesi og þeim í Grikklandi til forna. Ekki nóg með að Ríki Platóns gerði ráð fyrir að konur og menn lifðu saman holt og bolt – hvatt var til þess að eldri konur tækju sér yngri menn í kennslustund um leyndardóma kynlífsins! Hvað var að gerast?
Kannski sótti Grikkland enn frekar á vegna þess að Aix var í upphafi grísk borg, Grikkir höfðu á útþensluárum flætt yfir gervallt Miðjarðarsvæðið, uppgrafnar rústir vottuðu að þeir hefðu haft hér bækistöð 2500 árum fyrr. Heima í Reykjavík taldist hálf öld til tíðinda, öld jafngilti friðun og aðeins fjögur steinhús á öllu landinu náðu aftur til miðrar átjándu aldar. Nú umgekkst ég tuttugu og fimm aldir eins og ekkert væri sjálfsagðara.
(38-9)
