Úr Glugginn snýr í norður:
Svipur hússins
Gegnum húss míns helgu sali,
hulu vafin, sést hún reika;
brúðar minnar böl og leiði
og réttláta reiði,
- svipur hússins - konan bleika.
Allar,
bleikar, kaldar,
bjartar, heitar,
getur gripið
illur galdur afbrýðinnar,
- brúðar minnar
beiska eitur.
- - -
Vítt um húss míns veggi gráa
daufir skuggar
dulir leika.
Sveipuð hulu sést hún reika,
húmsins gestur, húmsins bláa,
hússins uggur - konan bleika.
(37-8)
