Af bókakápu
Jökullinn hopar og mammútinn hverfur - með meiru.
En í þessum ljóðheimi varpar jökullinn enn birtu á örlagaslóðir þar sem margir tímar koma saman. "Ég er vindurinn" segir á einum stað. Hann blæs úr fornum heimkynnum menningar og næðir um það frumstæða mannkyn sem nú eigrar um jörðina og er helsta vandamál hennar.
Úr Enn logar jökull
Þegar jökullinn hopar
Það ferðast um hug minn
fólkið sem kom undan ísnum
þegar mammútinn hvarf undir örlög
sem jörðinni fylgdu
en stjörnurnar spruttu á himni
hvítar sem garðblóm
og fylltu hugann þeim grun
sem fylgdi hugsun hvers manns
að morgni sem reis eins og fyrirheit
tungls að sigðhvítri óvissuströnd
