Af bókarkápu:
Á öðrum áratug þessarar aldar var enn vor í íslenskri myndlist og mitt í gróandanum átti Guðmundur Thorsteinsson sinn stutta starfsdag.
Guðmundur - eða Muggur eins og hann var kallaður - bjó við gott atlæti í æsku og lengst fram eftir ævi. Faðir hans, Pétur J. Thorsteinsson, var umsvifamikill athafnamaður á Bíldudal og víðar. Efni voru því næg í foreldrahúsum og ekkert til sparað að listamaðurinn ungi gæti gefið sig óskiptur list sinni. Því sárar svíða þau örlög er honum voru búin.
Ævi muggs og ferill allur er í hugum margra umvafinn ljóma ævintýrisins. Hann var listamaðurinn, bóheminn, sem fór sínar eigin leiðir, frjáls og óhindraður; hugurinn opinn, sálin einlæg, viðkvæm og hlý.
Myndir Muggs eru um margt eins og blóm sem spruttu upp í götu hans fremur en ávöxtur vísvitaðs starfs. Þær eru margar yndislegar, spegill mikillar kýmni eða angurtrega, og yfir þeim er ferskur blær vorsins í íslenskri myndlist.
Bók þessa hefur Björn Th. Björnsson skráð, og dregið upp eftir margvíslegum heimildabrotum glögga mynd af sérstæðum listamanni með göfugt hjarta.
