Úr Róbinson Krúsó snýr aftur :
in memoriam
nú eruð þið horfnar
einsog lýsispillurnar sem þið gleyptuð
í upphafi annarrar kennslustundar
horfnar einsog krítin af töflunni
enginn til að hlýð’ykkur yfir
eldhúsverkin innkaupin og kílóin
á vigtinni
en þó hefur borið svo við
að ég hef séð ykkur á innsíðum blaðanna
þar sem veruleikinn árnar heilla
í hvítu skarti með rótlaus blóm &
hringa sem eitt sinn glitruðu í gullnámu
og þegar þið hittist
eftir margra ára fjarveru yfir götóttum
minningum í ullarkápunum vinsælu getiði
séð að þó vegir lægju til allra átta
lentuð þið allar á sama stað
í einsemd eyðublaðanna
í friðsamlegri sambúð raðhúsanna
þar sem hugur ykkar í sófasettinu
framkallar myndir sem aldrei voru teknar
