Úr Túlípanafallhlífum:
Ein á grískri eyju II
Þegar síminn hringir
um miðja nótt
og þú rumskar
í mannhæðadjúpum svefni
manstu ekki
hvað þú heitir
sér í lagi
ef þú hefur farið úr náttkjólnum
svo moskítóflugurnar geti
betur stungið
þá manstu ekki hver þú ert
en allt hefur sína kosti
nú geturðu kynnt þig með
fyrsta nafni
sem þér flýgur í hug
utan af fánabláu hafi
(s. 16)
Ég hélt alltaf ...
Hamstrar fara
til hamsturhimna
þegar þeir drepast úr
svima eftir stöðug
hlaup í skemmtihjólinu
vitum við nokkuð fleira
nei, ekki við hér en
börnin á sprengjuökrunum
með fulla vasa af grjóti
kannski þau
og hin í bastskýlunum við
flugbrautarendana indversku
með nagla í hárinu
kannski þau
hafa fátt heyrt um hamstra
en kunna aðrar leiðir
til að drepa
tímann
& hungraðir fara til
hungurhimna ...
(s. 51)
