Úr Frá Rauðasandi til Rússíá:
Innkaupastjóri á Grettisgötu
Ég er orðinn gamall og latur. Þegar kunningjarnir hitta mig á förnum vegi, til dæmis hérna á Grettisgötunni eða niðri á Laugavegi, spyrja þeir gjarnan, hvað ég geri núna.
,,Ég er innkaupastjóri, svara ég um hæl og er talsvert drjúgur með mig.
,,Nú, segja þeir undrandi á svip og forvitnir. ,,Hjá hverjum ertu innkaupastjóri?
,,Hjá konunni, segi ég.
Þá dettur af þeim andlitið.
Með þessum orðum tók dr. Kristinn Guðmundsson, fyrrum utanríkisráðherra og ambassador, á móti mér, er ég heimsótti hann í fyrsta sinn. Erindið var að ræða við hann þá hugmynd, að við settum saman bók um ævi hans.
Þetta var skömmu eftir hádegi á laugardegi í byrjun októbermánaðar. Bjart var yfir höfuðborginni, snjóföl á jörðu, heiðríkur himinn og dauf vetrarsól. Ferskur andblær fyllti vit mín á leiðinni, og eftirvænting lá í loftinu.
Og nú stóð hann þarna fyrir framan mig, hár í vexti og þrekinn, silfurhærður og svipurinn í senn góðlegur og glettinn.
Sannleikurinn er sá, að ég geri ekkert núorðið, sagði hann, þegar við vorum setztir í stofu á heimili hans að Grettisgötu 96. Það er helzt að ég rölti í búðir fyrir konuna, enda er ég orðinn sjötíu og sex ára.
