Úr Innlöndum:
Endurfundir
Ég hef rifjað upp í kvöld
raddirnar sem ég þekkti
rödd lækjarins í grasinu
rödd hafsins
raddir vindsins og fuglanna
og raddir okkar.
Trúði varla eyrum mínum.
Öllu hafði ég gleymt.
Trúði varla augum mínum:
sjá enn skinu stjörnurnar
enn kom ljós þeirra hér við
á leið sinni um geiminn.
Líka það
var mér liðið úr minni.
(s. 11)
Veðurvísa
Í nótt fer stormurinn geyst, hinn grályndi jötunn.
Gjallanda rómi stikar hann eftir hjörnum
og smalar loftin, safnar skýjunum saman
í svartleita hjörð sem treður á öllum stjörnum.
(s. 30)
