Úr Stund og stöðum:
Fenrisúlfur
Enn að nýju úlfsins heita gin
opið. Skín í vargsins rauða kok.
Bíður þar til þráðum vopnadyn
þoka nær hin spáðu endalok.
Man er Gleipnir sjálfur sundur brast.
Sér að hvergi er fundinn annar nýr.
Bíður. Enginn fjötur nógu fast
felldur mun á þetta grimma dýr.
Hvessir tönn við tönn og hvílist rór
teygir limu, spennir mjúkan háls
stígur hringa, stæltur, léttur, mjór
unz þýtur hann fram og svelgir sólar hvel.
Sezt að völdum, ræður ein og frjáls
systir hans jarðarbyggð, hin bláa Hel.
(s. 70)
