Úr Við ísabrot:
Nafnlaust ljóð
Ég sem orðum ann
nefndi einatt í auðmýkt
konu mann
líf mold vatn,
á vörum brann
veikasta sögnin
að elska,
fann mér hóglega
á hjarta lagt:
án mín fær skáldið
ekkert sagt.
Hver ert þú?
Ég er þögnin.
Úr Við ísabrot:
Nafnlaust ljóð
Ég sem orðum ann
nefndi einatt í auðmýkt
konu mann
líf mold vatn,
á vörum brann
veikasta sögnin
að elska,
fann mér hóglega
á hjarta lagt:
án mín fær skáldið
ekkert sagt.
Hver ert þú?
Ég er þögnin.