Þar sem djöflaeyjan rís í færeyskri þýðingu Carls Jóhans Jensen.
Af bókarkápu:
Tá ið seinni heimsbardagi endaði, stóðu barakkarnir efftir, sum hermennirnir høvdu húsast í bardagaárini. Stórt íbúðartrot var í Reykjavík um hetta mundið, fólk fylktust í stórum tali til høvuðsstaðinn at leita sær efftir arbeiði, meðan hersetningin stóð við, og eingin, ið húsvillur var, lat sær tískil siga tvær ferðir, tá ið barakkirnar gjørdust tøkar, men fluttu inn við brestin. Tað var skjótt at barakkbýlingarnir fingu ringt orð á seg, ella við øðrum orðum, teir gjørdust samlíkir ringastu lortabølum í fremmandum stórbýum. Í hesum umhvørvinum savnast frásøgnin í bókini.
