Myndskreytt af Hákoni Pálssyni.
Úr (M)orðum og myndum:
Dánarorsök
Einhvern tíman las ég um
fatafelu sem kafnaði inni í kökunni
fæðingarlækni sem dó þegar
nýburi sparkaði í höfuð hans
og konu sem gróðursetti tré
í barnæsku
og varð undir því hálfri öld síðar
Dauða þessa ágæta fólks
má rekja til samviskusemi þeirra
skyldurækni og umhyggju
En ef læknirinn hefði strippað
fyrir framan skelfda móðurina
fatafellan étið kökuna
og konan höggvið tréð í spað
væru þau þá enn á meðal okkar?
Lifir maður lengur
hyskinn, ábyrgðarlaus og
tilfinningakaldur?
Það eru spurningar
sem vekja spurningar
sem gera mann frjálsan
Svar óskast
ekki
(58-59)
