Úr Draumalandinu hennar:
En hvað var nú þetta? Við einn blómabeðinn skammt frá honum krýpur ung stúlka, sem hann hefur aldrei séð áður og safnar rósum í vönd. Hún virðist ekki hafa neina hugmynd um nærveru hans og lítur ekki upp frá verki sínu, en öll athygli hans beinist nú að henni. Mikið ljósgullið hár hennar, sem fellur frjálst að mittisstað glóir í morgunsólinni og hann minnist þess ekki að hafa séð nokkra stúlku með svona fallegt hár. Um frítt, barnslegt andlitið leikur dreymið sælubros, er hún handleikur rósirnar mjúklega og ber þær að vörum sér áður en hún lætur þær í vöndinn. Yndisleg stúlka, flýgur í gegnum vitund Dags Larsen, en hann er ekki vanur að veita stúlkum neina sérstaka athygli. Hugur hans hefur verið bundinn allt öðru fram til þessa. En hann getur ekki annað en veitt þessari ókunnu stúlku athygli. Honum finnst hún eiga eitthvað svo vel heima hérna innan um blómin hennar mömmu. Hver skyldi hún vera?
(s. 96-97)
