Úr Hringavitleysusögu:
Í blöðunum um daginn var mynd af tólf manna stjórn sem hafði sett súkkulaðisjoppu á laggirnar í því skyni að bjarga þjóðarverðmætum. Það var verið að opna tilboð í ljósaskilti utaná sjoppuna þar sem skyldi standa píp'n'tíst eða gleymt'n'grafið. Sjoppan hafði fengist í kasti sem þekkt var frá aldaöðli og útheimti ekki annað en að gefa dauðann og djöfulinn í hvað sem var, æða beint af augum, rótast í hringi og liggja lamaður á eftir. Það var ekki fyrr en eftir á að það kom í ljós hverju hefði verið bjargað og á meðan stjórnin nuddaði burt stírurnar sá hún glitta í téða súkkulaðisjoppu og vildi tilkynna hvað fengist hafði upp úr krafsinu. Hún sat lafmóð við borðið, þótt í sömu andrá væri að renna yfir hana slen og doði.
Bakhjarlarnir földu sig hinsvegar bak við gluggatjöldin, sennilega af einskærri hógværð. Vonir stóðu til að þjóðarverðmætin mundu lafa á næsta horni einsog venjulega þegar þeim er bjargað og hægt yrði að búa til lafafrakka. Stjórnin sagði að því hefði verið bjargað sem bjargað varð, og ekki allt farið fjandans til. Ekki það að stjórnin teldi það eftir sér að sækja það þangað, en þessi orð voru útgefin sem brandari stjórnarinnar í þetta sinn. Þetta var brandarastjórn og átti í mesta basli með að hafa stjórn á bröndurunum.
(s. 7-9)
