Úr Klukkuþjófurinn klóki:
Hann gekk til áhorfenda sem sátu á fremsta bekk og leyfði þeim að þreifa á járninu til þess að þeir gætu sannfærst um að það væri ekta. Yngstu krökkunum leyfði hann að snerta hnyklaða upphandleggsvöðva sína. Síðan tók hann sér stöðu uppi á sviðinu. Hann hélt járninu milli beggja handa.
- Og nú ætlar sterkasti maður heims að BEYGJA ÞETTA SVERASTA JÁRN SEM NOKKURN TÍMA HEFUR VERIÐ BEYGT AF EINUM MANNI! tónaði Maggi kynnir.
Golíat tók á járninu. Og þvílík átök. Hann gretti sig og gaf frá sér háværar stunur, en ekkert gekk. Stöngin var jafn bein og áður. Hann var orðinn rauðblár í framan.
- Iss, hann getur þetta aldrei, sagði Himmi. Hann er ekkert sterkur.
- Þetta er bara Svenni Mundu, sagði einn af þeim yngstu.
- Taktu almennilega á stönginni, maður! hrópaði Tolli frændi. Taktu á!
(s. 44-45)
