Þórarinn M. Baldursson myndskreytti
Um bókina
Hér segir frá spennandi og lærdómsríkum ævintýrum Randalínar og Munda. Þau eignast nýja vini, komast að leyndarmáli nágranna síns, stofna hljómsveit og átta sig á að hlutirnir eru ekki alltaf eins og fólk heldur í fyrstu.
Þetta er bók fyrir alla sem kunna að meta fyndnar og skemmtilegar sögur.
Úr bókinni
Randalín barði þrjú bylmingshögg á rauðu hurðina. Dyrnar opnuðust um leið og þriðja höggið glumdi. Í gættinni stóð ung kona sem þau höfðu aldrei séð áður. Hún var með bleikt hár, bláar neglur og í samfestingi með blómum og fljúgandi fuglum.
"Halló, halló, það eru aldeilis lætin!" sagði konan. "Hver eruð þið?"
"Ég heiti Randalín og þetta eru Mundi og Andrés," sagði Randalín og benti á strákana. "Við erum vinir hans Jakobs. Eða á hann kannski ekki heima hérna lengur?"
"Já, góðan daginn, það er aldeilis! Jú, jú, hann býr hér ennþá." Svo sneri hún sér við og kallaði hátt: "Kobbi, það eru þrír krakkar að spyrja um þig, þau segjast vera vinir þínir."
Jakob Múhameð birtist í dyrunum: "Nei, blessuð, komið inn. Ég þekki þig ekki," sagði hann við Andrés.
"Þetta er Andrés vinur okkar Munda. Hann er rappari og pabbi hans á veitingahús sem heitir Skyndibitakóngurinn," sagði Randalín.
"Já, blessaður, bestu falafel-vefjur bæjarins fást á Skyndibitakónginum. Á þessu heimili er allt að gerast, ég var að gefa Guttormi rottuunga beint úr frystinum."
"Þú settir hann samt í örbylgjuofninn í smástund," sagði konan með bleika hárið og gretti sig, kannski var henni illa við rottuunga og snáka.
"Já, til að hann væri ekki ískaldur, og Guttormur var einmitt að byrja að narta í hausinn á honum."
(25-26)
