Ljóðabókin Vintergata eftir Kjell Espmark í þýðingu Njarðar.
Úr bókinni:
Áttum við ekki söngva
sem steymdu í okkur úr moldinni?
Áttum við ekki myndir á skinni
þar sem hirtir voru veiddir á flótta?
Stigu ekki ráð forfeðranna út úr klettinum?
Þeir sem komu á skipi úr austri
brenndu fortíð okkar af kænsku
til að setja sínar sögur ís taðinn.
Sjálfur var ég dreginn að gálga
til að frelsa mig frá vantrú minni.
Urðu ekki einu sinni andvörp eftir af okkur?
Það er hægt að stroka út þjóð.
Og stroka út að hafa strokað út.
Ég held að þeir einu sem muna okkur
séu yfirgrónir stígar okkar.
(38)
