Myndir : höfundur
Úr Allt í plati:
Krakkarnir setjast nú niður og klessa aftur augun. Þau hugsa og hugsa.
„Mig langar mest til að vita, hvernig stríðsterturnar á Hressó eru á bragðið,“ segir Halla eftir stutta stund.
„En mig,“ segir Eyvindur, „mig langar mest til að vita hvað er fyrir neðan hlemmana, sem eru á götunum. Kannski býr einhver þar.“
„Þú ert nú bara ekki svo vitlaus,“ segir Halla, „þetta er góð hugmynd. Komum strax inn í þína hugsanablöðru, opnum hlemminn og förum niður um gatið.“
Þau fara bæði niður um gatið, niður í kolsvartamyrkur. Hlemmurinn skellist á eftir þeim með miklum hávaða. BANG!!!
Þau líta í kringum sig í myrkrinu og stirðna af hræðslu. Það er koldimmt og þau sjá ekkert nema glampandi augu allt í kringum sig. Þau halda dauðahaldi hvort í annað, skelfingu lostin. Smám saman venjast augu þeirra myrkrinu og þau fara að sjá undarlegar verur alls staðar í kringum sig.