Úr Draumkvæði:
Í kvöldrökkrinu
Í kvöldrökkrinu
kem ég mér fyrir
úti á veröndinni
kveiki á norðurljósum
fer draumförum.
Ég hef tímann fyrir mér
leita að horfnum löndum
kýklópum og einfætlingum
sem koma sögunni við.
Í kvöldrökkrinu
kalla ég algleymið
yfir mig.